ความแก่ไม่ใช่ความชรา

ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน และคงจากปัจจุบันถึงอนาคต มนุษย์มักไม่ยอมรับว่าความแก่ได้เกิดขึ้นกับตัวเอง ยิ่งเศรษฐฐานะและตำแหน่งหน้าที่ทางสังคมสูงมากเท่าใด การยอมรับรู้สึกจะยิ่งยากขึ้น ตั้งแต่สมัยจักรพรรดิจีนซึ่งสร้างกำแพงเมืองจีน อันเกรียวกราวก็ยังกลัวความแก่มากถึงกับส่งชายหญิงอย่างละ 3,000 คนไปหายาอายุวัฒนะ และชายหญิงเหล่านี้ได้เป็นบรรพบุรุษของประเทศญี่ปุ่นตามพงศาวดารจีน

ปัจจุบันในประเทศเรา การแสวงหายาวิเศษมาชะลอความแก่เป็นกิจการที่ทำรายได้ให้กับบริษัทยา ร้านขายยา ตลอดจนแพทย์ผู้เชี่ยวชาญแขนงต่าง ๆ จนกระทั่งเมื่อ 5-6 ปีก่อน มึศึกชิงกันเป็นผู้แทนจำหน่ายยาอายุวัฒนะจากประเทศโรมาเนีย เป็นที่ฮือฮากันมาก แต่หากเฉลียวใจสักนิดว่า แพทย์หญิงผู้คิดค้นยาดังกล่าว ดูอย่างไรก็ยังแก่กว่าผู้สูงอายุรุ่นเดียวกันในประเทศเราเสียอีก ก็คงไม่ต้องเสียเงินทองมากมาย

ความแก่นั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร
ก่อนอื่น ควรจะเข้าใจว่าความแก่และความชราภาพไม่ใช่เรื่องเดียวกัน ความแก่นั้นเกิดขึ้นตั้งแต่เริ่มปฏิสนธิ แต่ความชรานั้นเป็นช่วงสุดท้ายของชีวิตมนุษย์
ความแก่ที่จะกล่าวถึงนี้จึงเป็นกระบวนการพัฒนาของสิ่งมีชีวิตจากวัยที่อ่อนเป็นวัยที่แก่ขึ้น ดังนั้น จากลูกอ่อนในครรภ์ เมื่อแก่ตัวจะคลอดออกมาเป็นทารกเติบใหญ่เป็นเด็กหนุ่มเด็กสาว เป็นผู้ใหญ่ และวัยสูงอายุในที่สุด จะเห็นได้ว่า ความแก่เป็นเรื่องของการพัฒนาการในเด็ก ที่มีความผิดปกติของต่อมไร้ท่อ การพัฒนาจะรวดเร็วมากทำให้เข้าสู่วัยสูงอายุในเวลาอันสั้น จากหน้าเด็กกลายเป็นหน้าคนชรา ผิวหนังเหี่ยวย่นลงทันที แต่ในคนบางคน ถึงแม้อายุจะย่างเข้าวัยชรา แต่มองดูหน้าตายังเต่งตึงเหมือนวัยหนุ่มสาว โดยไม่ต้องทำศัลยกรรมตกแต่งหรือฉีดสารใด ๆ เข้าใต้ผิวหนังเลย ความแก่จึงดูเหมือนว่า ไม่ให้ความเสมอภาคแก่ทุกคน
ผู้ใช้แรงงานตากแดด หักโหมทำงานหนัก อาหารการกินไม่เพียงพอ โดยเฉพาะเมื่อตอนอยู่ในวัยเด็กจะดูแก่เร็วเมื่อย่างเข้าสู่วัยกลางคน ผู้ที่ออกกำลังพอเหมาะ มีความเป็นอยู่เรียบง่าย ไม่ติดเหล้า สูบบุหรี่ จิตใจผ่องใส ย่อมดูเยาว์วัยกว่าอายุจริง นักวิทยาศาสตร์หลายท่านได้พยายามค้นคว้าหาข้อเท็จจริงว่า อายุขัยของมนุษย์นั้นควรจะเท่าใด เพราะเป็นสิ่งที่ถ่ายทอดมากับพันธุกรรมปรากฏว่า มนุษย์สามารถอยู่ได้เกินร้อยปีถ้ามีสุขภาพที่แข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ

ปัจจัยอะไรที่ทำให้คนเราแก่เกินกว่าที่ธรรมชาติกำหนดไว้
เริ่มต้นจากการกินต้องครบทุกหมู่เหล่า และเหมาะสมตามวัยเจริญเติบโต คนที่อยู่ตามชนบท มักขาดสารอาหารจำพวกโปรตีน ขณะที่คนในเมืองมักกินอาหารที่มีไขมันมากเกินไป การกินอาหารที่ปราศจากยาฆ่าแมลง สารกันบูด สารเคมีอื่น ๆ ย่อมเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้อายุยืนกว่าขณะนี้
การรู้จักป้องกันโรคภัยไข้เจ็บ โดยใช้ชีวิตประจำวันอย่างถูกสุขลักษณะ เป็นปัจจัยที่สำคัญมาก
การสวมเสื้อผ้าตามฤดูกาล การอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มีอุณหภูมิพอเหมาะ และอากาศบริสุทธิ์ ถ่ายเทได้สะดวก ก็เป็นสิ่งที่จำเป็นมาก การออกกำลังกายหรือใช้แรงในท่าที่ถูกต้อง และไม่หักโหมเกินกำลังของตนเอง ทำให้ไขข้อไม่เสื่อมเร็วเกินไป การหลงใหลในกามกิจมากเกินไปจนทำให้ร่างกายทรุดโทรมกว่าปกติ ย่อมเป็นสิ่งเร่งกระบวนการเข้าสู่ความชราภาพให้เร็วขึ้น

การที่จะชะลอความแก่ ย่อมหมายถึงการรักษาสภาพของสิ่งมีชีวิตให้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
ความเป็นสิ่งมีชีวิต คือสามารถกินอาหาร (ครบทุกหมู่เหล่า) ได้หายใจ (อากาศบริสุทธิ์) ได้ เคลื่อนไหว (บ่อย ๆ แต่ไม่มากเกินไป) ได้ และยังมีความสามารถสืบพันธุ์ได้ (เมื่อไม่พร่ำเพรื่อเกินไป)ตราบใดที่สภาพของสิ่งมีชีวิตดังกล่าวได้บกพร่องไป ตราบนั้นความชราภาพจะเกิดขึ้นได้ทันที ความแก่จึงเป็นสิ่งที่สามารถชะลอได้ วิธีชะลอความแก่จำเป็นต้องเริ่มตั้งแต่วัยเด็กไปจนถึงวัยผู้ใหญ่ มิใช่มาชะลอเมื่อก้าวเข้าสู่บั้นปลายของชีวิตแล้ว