ถุงยางอนามัย

ถุงยางอนามัย


ประมาณกลางเดือนกันยายนที่ผ่านมา ข้าพเจ้าไปทำธุระที่พัทยาและพักอยู่ที่นั่นสองสามวัน ระหว่างที่พักอยู่นั้นในช่วงกลางคืนข้าพเจ้าได้เดินสำรวจชีวิตของคนกลางคืนที่นั่น ซึ่งก็เป็นเหมือนกับแหล่งท่องเที่ยวทั่วไปที่ในช่วงกลางคืนก็มีสถานเริงรมย์ไว้รองรับนักท่องเที่ยว

ข้าพเจ้าสะดุดตากับร้านขายสินค้าร้านหนึ่ง ชื่อร้าน “Condom shop” เป็นร้านขายถุงยางอนามัยและสินค้าต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับถุงยาง หรือรณรงค์เรื่องเอดส์ เช่น พวงกุญแจ เสื้อ และดอกไม้ที่ทำจากถุงยาง
อนามัย เป็นต้น ข้าพเจ้าเข้าไปดูในร้านต้องตื่นตาตื่นใจกับสินค้า ไม่นึกว่าแค่ถุงยางอนามัยสามารถทำบรรจุภัณฑ์ได้หลากหลายขนาดนี้ บางอันดูภายนอกไม่นึกว่าเป็นถุงยางอนามัย พอเปิดออกมาก็ถึงบางอ้อ
เท่าที่สังเกตดูและได้พูดคุยกับคนขาย พบว่าคนที่สนใจสินค้าประเภทนี้และลูกค้าส่วนใหญ่ของร้านนี้ เป็นชาวต่างประเทศ
ทำไมคนไทยซื้อถุงยางอนามัยน้อย หรือเป็นเพราะคนไทยมีเพศสัมพันธ์น้อยกว่าคนต่างชาติ หรือว่าชายไทยเที่ยวหญิงบริการน้อยกว่าคนต่างชาติ
หากว่าสมมติฐานทั้ง 2 ข้อนี้ถูกต้อง ข้าพเจ้าก็อยากถามต่อว่า แล้วทำไมคนไทยจึงมีอัตราการติดเชื้อเอชไอวีมากกว่าชาติตะวันตก ทั้ง ๆ ที่เรามีเพศสัมพันธ์น้อยกว่า เที่ยวหญิงบริการน้อยกว่า ก็น่าจะติดเชื้อเอสไอวีน้อยกว่าด้วย เพราะการติดเชื้อส่วนใหญ่จะติดจากทางเพศสัมพันธ์

ในความเป็นจริงคือไม่ว่าคนไทยหรือคนต่างชาติ ก็มีอัตราการมีเพศสัมพันธ์พอ ๆ กัน การที่ชาติตะวันตกมีอัตราการแพร่เชื้อเอชไอวีน้อยกว่า เพราะเขามีการรณรงค์ให้ความรู้ในเรื่องการป้องกัน และคนของเขาก็ปฏิบัติตาม ซึ่งวิธีที่ได้ผลมากคือการใช้ถุงยางอนามัย

การที่คนไทยไม่ค่อยใช้ถุงยางอนามัยอาจจะมีเหตุผลหลาย ๆ ประการ เช่น
- ให้ความรู้สึกไม่เป็นธรรมชาติ
- ไม่คิดว่าตัวเองจะโชคร้ายติดเชื้อเอชไอวี
- ไม่กล้าใช้เพราะกลัวคู่ของเราจะคิดว่าเราไม่สะอาด ติดเชื้ออะไรมาหรือเปล่า
- ไม่กล้าซื้อเพราะสังคมไทยยังไม่ยอมรับในเรื่องนี้ หากใครรู้ว่าเราซื้อถุงยางอนามัยจะอับอายมาก
ฯลฯ
เราควรเปลี่ยนทัศนคติในเรื่องการใช้ถุงยางอนามัย ให้รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ถุงยางอนามัยไม่ได้
ป้องกันการแพร่เชื้อเอดส์อย่างเดียว ยังป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ ป้องกันการตั้งครรภ์ที่ยังไม่พร้อมได้

ตราบใดที่ยังตัดเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ไม่ได้ ก็ควรจะใช้ถุงยางอนามัยป้องกันไว้