ตามปกติไข้หวัดใหญ่ (Influenza หรือ Flu) เกิดขึ้นตามฤดูกาลทุกปี เรียกว่าไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล (Seasonal flu) แต่ก็เคยระบาดใหญ่ทั่วโลก ครั้งที่ร้ายแรงมากระบาดเมื่อครั้งรัชกาลที่ 6 ที่เรียกว่า Spanish flu มีคนตายทั่วโลกหลายสิบล้านคน
ในวงการวิชาการโรคติดเชื้อก็มีความวิตกกังวลว่าไข้หวัดใหญ่ตัวใหม่ที่ร้ายแรงอาจเกิดขึ้นเมื่อใดก็ได้ เพราะเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่มันกลายพันธุ์ตลอดเวลา อาจเกิดมีตัวใหม่ที่มนุษย์ไม่มีภูมิคุ้มกันแล้วเกิดระบาดขึ้นอย่างรุนแรง
ฉะนั้นเมื่อต้นปี พ.ศ.2552 (ค.ศ.2009) เมื่อไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ H1N1 ระบาดขึ้นที่เม็กซิโก จึงตระหนกตกใจกันมากว่าอาจเป็นไข้หวัดใหญ่ที่รุนแรงมีคนตายมาก แต่เมื่อระบาดไปสู่ที่ต่างๆ ในเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา ปรากฏว่าไม่รุนแรงอย่างที่กลัว อัตราการตายก็ไม่แตกต่างจากไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลสักเท่าใด ทำให้หลายประเทศเลิกการควบคุมเข้มไป เพราะเห็นว่าไม่คุ้ม สำหรับประเทศไทยน่าจะมีแนวทางดังนี้
อย่าพูดจาที่ก่อให้เกิดความตระหนกทางสาธารณะ
ยกเลิกการตรวจทางห้องทดลองสำหรับรายทั่วๆ ไป เพราะได้ไม่คุ้มเสีย และงดรายงานการตายรายวัน เพราะการตายต่ำกว่าการตายจากอุบัติเหตุจราจรหรือโรคหัวใจ หรือมะเร็ง
ส่งเสริมการระมัดระวังโดยทั่วไป เช่น ความสะอาด ปิดปากปิดจมูกเวลาไอหรือจาม หรือการเข้าไปในที่ชุมนุมชนแออัดที่เสี่ยง อย่าถ่มน้ำลายลงตามพื้นถนน
คนเป็นไข้ เจ็บคอธรรมดา ไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาล สามารถรักษาตัวเองได้ นอกจากมีอาการหนักหรือไข้สูงเกิน 2 วัน
ทางการแพทย์รีบศึกษารายที่หนักหรือถึงตายว่าเกิดจากปัจจัยอะไร และพัฒนาการรักษาให้มีผู้รอดชีวิตมากที่สุด
โลกจะต้องเผชิญโรคติดเชื้ออุบัติใหม่ (Newly Emerging Infectious Diseases) อยู่ร่ำไป เพราะไวรัสมันกลายพันธุ์อยู่ตลอดเวลา เราจะต้องเรียนรู้ที่จะเผชิญกับสถานการณ์ได้อย่างเหมาะสม ไม่ประมาท แต่ก็ไม่ตระหนกจนเสียสติ สื่อสารกับสาธารณะอย่างถูกต้อง รวดเร็วในการวิจัยเพื่อรักษาชีวิตของคนไทยและเพื่อนบ้านให้ได้มากที่สุด