รศ.นพ.สุรเกียรติ อาชานานุภาพ (สำหรับผู้ประกอบวิชาชีพ)
-
วารสารคลินิก
256
เมษายน 2549
ปัจจุบันมีเภสัชกรกระจายอยู่ตามสถานบริการสุขภาพระดับต่างๆ รวมทั้งระดับอำเภอ (โรงพยาบาลชุมชน) และชุมชน (ร้านยาเภสัชกรชุมชน). ภาระหน้าที่หลักของเภสัชกรคือ การจัดหา และการกระจายยา แก่ผู้ป่วยและประชาชนอย่างถูกต้องและปลอดภัย โดยส่วนใหญ่จะทำงานร่วมกับแพทย์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่สาธารณสุข.ภาพที่คนส่วนใหญ่เห็นก็คือ เภสัชกรวุ่นวายอยู่กับการจัดจ่ายยาแก่ผู้ป่วยที่ห้องยาของโรงพยาบาล. ...
-
วารสารคลินิก
255
มีนาคม 2549
จากการออกไปสำรวจชุมชน โดยมีเวลาพักแรมอยู่ในชุมชนระยะหนึ่ง พบว่า ชุมชนชนบทยังคงมีระบบเครือญาติหรือเครือข่ายญาติพี่น้องที่เกาะเกี่ยวโยงใยกันอย่างเหนียวแน่น ซึ่งส่งผลต่อการดูแลสุขภาพของปัจเจก บุคคลเป็นอย่างมาก. อาทิเช่น ครอบครัวหนึ่งที่เราไปเยี่ยมนั้น มีลุงกับป้าอยู่กัน 2 คน คุณลุงอายุ 70 ปี คุณป้าอายุ 68 ปี ไม่มีลูก แต่มีพี่น้องและหลานๆอยู่ในละแวกเดียวกันหลายบ้าน.เมื่อ 4-5 ปีก่อน ...
-
วารสารคลินิก
253
มกราคม 2549
มีความรู้สึกว่าปีระกาที่เพิ่งลาจากไปนี้ช่างดุเหลือเกิน เพราะมีข่าวภัยพิบัติเกิดขึ้นแทบทุกมุมโลก. นับแต่ภัยธรรมชาติที่ต่อจากสึนามิ (ปลายปี 2546) ก็มีพายุเฮอริแคน แผ่นดินไหว น้ำท่วม ซึ่งมีความร้ายแรงมากที่สุดในรอบหลายปีที่ผ่านมา. นอกจากนี้ก็ยังมีภัยสงครามและการก่อการร้ายที่เกิดขึ้นในหลายภูมิภาค รวมทั้ง 3 จังหวัดภาคใต้ของเรา. ภัยธรรมชาติเป็นปรากฏการณ์ที่เป็นไปตามวัฏจักรของโลกเรา ...
-
วารสารคลินิก
239
พฤศจิกายน 2547
ในการพัฒนางานด้านเวชปฏิบัติปฐมภูมิ และการสร้างเสริมสุขภาพในชุมชนระดับอำเภอ ซึ่งเป็นรากฐานของการพัฒนาระบบสุขภาพของประเทศนั้น ควรใช้โรงพยาบาลชุมชนเป็นศูนย์การเรียนรู้ด้านสุขภาพของบุคคลทุกระดับ ตั้งแต่บุคลากรสาธารณสุข อาสาสมัครสาธารณสุข เยาวชน (นักเรียน นักศึกษา) ครู พระ ผู้นำชุมชน จนถึงประชาชนทั่วไป. ทั้งนี้ เนื่องเพราะโรงพยาบาลชุมชนมีปัจจัยที่เอื้อให้เกิดการเรียนรู้ ...
-
วารสารคลินิก
238
ตุลาคม 2547
หลักสูตรแพทยศาสตร์ศึกษาในปัจจุบันมีแนวโน้มที่จะสอนนักศึกษาให้มีความรู้ความสามารถและเจตคติในด้าน primary care ให้มากขึ้น. นักการศึกษาต่างก็มองเห็นว่า โรงเรียนแพทย์ซึ่งเน้นการให้บริการผู้ป่วยระดับตติยภูมินั้นไม่เหมาะที่จะฝึกอบรมด้าน primary care แก่นักศึกษา ...
-
วารสารคลินิก
237
กันยายน 2547
จุดบกพร่องที่พบบ่อยที่สุดในการทำเวชปฏิบัติ ก็คือการสื่อสารกับผู้ป่วย. ภายใต้ภาระงานล้นมือที่มีเวลาตรวจผู้ป่วยเพียงไม่กี่นาที เรามักไม่มีโอกาสได้สื่อสาร (อธิบายแนะนำ) ให้ผู้ป่วยมีความกระจ่างเกี่ยวกับโรคที่เป็นและการปฏิบัติตัวต่างๆ. หรือในกรณีที่มีโอกาสพูดคุยกับผู้ป่วย ก็มักเป็นการสื่อสารแบบทางเดียว คือ พยายามสอนให้รู้และขู่ให้กลัว ดังตัวอย่างต่อไปนี้ = กรณีที่1 ...